دایناسورها کاملا منقرض شده اند

این هم از آن حرف هایی است که این روزها دیگر تشت رسوایی اش از بام افتاده است. اگر شما تا ۲۰ سال پیش چنین حرفی می زدی می شد درباره حرفت تامل کرد. اما الان دیگر چنین حرفی معنا ندارد. خوب چرا؟
وقتی داریم درباره دایناسورها یا هر گروه دیگری از موجودات زنده صحبت می کنیم، به هیچ وجه منظورمان تعدادی موجود زنده بی ربط و منفصل از همدیگر نیست که براساس سابقه کنار هم مرتبط کرده باشیم. بلکه منظور تباری از موجودات زنده است که همگی با هم پسر عمو هستند. وقتی می گوییم نسل دایناسورها منقرض شده، منظورمان این است که همه آن موجوداتی که از نظر تکاملی از نسل بزرگ مشترک دایناسورها بوده اند، نسلشان منقرض شده است. نکته دقیقا همین جاست که امروز هنوز یک گروه خیلی بزرگ از نسل دایناسورها زنده مانده اند و آنها هم پرنده ها هستند. نه فقط یک گروه خاص از پرنده ها بلکه همه پرنده ها ( از کوچکترین پرنده ها تا بزرگ ترین پرنده ها ) از نسل یک پرنده اجدادی هستند و این پرنده اجدادی یکی از هزاران دایناسور زمان خودش بوده است. بر خلاف تصور شما دایناسورها مارمولک هایی گنده و بد بود نبوده اند؛ بلکه طبق کشفیات جدید علمی بهتر است بگوییم دایناسورها پرنده های پردار بد بویی بوده اند که اغلبشان مرده اند و امروز فقط دایناسورهای دو پایی به جا مانده اند که اغلبشان می توانند پرواز هم بکنند.

جهت گردش آب هنگام فرو رفتن در چاهک دستشویی ، در نیمکره شمالی پاد ساعتگرد و در نیمکره جنوبی ساعتگرد است

نه این طور نیست! در فیزیک مبحثی بنام « اثر کوریولیس » وجود دارد که مثلا باعث این می شود که گردبادها در دو طرف خط استوا در جهات مختلفتی بچرخند. اما در مواردی با اندازه تشت آب یا چاهک دستشویی ، نیروی کوریولیس هیچ اثری ندارد. در چنین ابعادی، گردابه های تصادفی یا جهت حرکت آب در ظرف اثرات به مراتب بزرگتری در مقایسه با اثر بسیار ناچیز چرخش زمین روی ظرف آب دارد. به عبارت دیگر، جهت چرخش آب در چاهک دستشویی به این بستگی دارد که شما آب را از کدام سمت می ریزید. باور ندارید؟ امتحان کنید!

اما اثر کوریولیس چیست؟ همه ما می دانیم که زمین هر روز یکبار به دور خود می چرخد. اگرچه سرعت دوران زمین ثابت است؛ اما میزان مسافت طی شده در نقاط مختلف زمین یکسان نیست. یک نقطه روی خط استوا در هر روز حدود ۴۰ هزار کیلومتر حرکت می کند و برای این منظور سرعت خطی برابر ۱۷۰۰ کیلومتر بر ساعت دارد. اما کسی که دقیقا روی نقطه قطب شمال ایستاده است، به دلیل قرار گرفتن روی محور دروان هیچ مسافتی را طی نمی کند ( اگر چه می چرخد ). در نقطه ای میان این دو، مثلا عرض جغرافیایی ۴۵ درجه، سرعت خطی چرخش یک شخص روی دایره طی شده برابر ۱۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است.

حال فرض کنید مانند جبهه های هوا پدیده ای دارید که در عرض زیادی گسترده است. به دلیل دوران زمین ، سرعت حرکت نقاط مختلف این توده یکسان نیست. در نیمکره جنوبی عکس این حالت صادق است. این مساله سبب می شود که جهت چرخش پدیده ای به بزرگی گردباد در دو طرف خط استوا متفاوت باشد. اما بریا پدیده ای به اندازه تشت آب، سرعت حرکت نقاط مختلف تحت تاثیر دوران زمین عملا هیچ فرقی ندارد.

ما تنها از ۱۰ درصد مغز خود استفاده می کنیم

اگر شما جزء کسانی هستید که به این باور اعتقاد دارید، بهتر است به این هم فکر کنید که بقیه مغزتان به چه دردی می خورد. دلیل شیوع این افسانه اشاره به موفقیت هایی است که انسان در صورت استفاده از تمام توانایی خود می تواند به آنها دست یابد. عصب شناسان دلایل زیادی برای غلط بودن این باور دارند مهم ترین این دلایل عبارتند از :

• اسکن های مغزی انجام شده به وضوح نشان می دهد که حتی طی انجام کارهای نسبتا معمولی مثل صحبت کردن، راه رفتن، گوش دادن به موسیقی، تقریبا تمام نواحی مغز فعال هستند.
• اگر افسانه ۱۰ درصد صحیح بود، افرادی که در اثر حادثه دچار صدمه مغزی می شدند نباید متوجه هیچ تاثیری می شدند. اما در واقعیت، هیچ ناحیه ای از مغز وجود ندارد که دچار صدمه شود، بدون اینکه پیامدهایی از خود بر جای بگذارد.
• مغز حدودا ۲۰ درصد انرژی بدن را مصرف می کند. اگر قرار بود چنین بخش بزرگی از منابع انرژی ما توسط چنین بخش کوچکی از مغز مصرف شود، طی میلیون ها سال فرگشت صاحب چنین مغزهای بزرگی نمی شدیم.
• محققان که رد زمینه نقشه بردرای مغزی کار می کنند. هنوز تلاش دارند تا ناحیه ای از مغز را پیدا کنند که هیچ کارکرد خاصی ندارد. با این وجود، هنوز موفق نشدند ناحیه ای را پیدا کنند که بطور کامل خاموش یا غیر فعال باشد.

دانستنی ها

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: